میشه پرنده باشی، اما رها نباشی...

میشه پرنده باشی اما رها نباشی

میشه دلت بگیره اسیرِ غصه ها شی

 حالا که آسمون هم دنیای تازه ای نیست

اونوقت یه جا بشینی محوِ گذشته ها شی

 ترسیده باشی از کوچ، اوجُ ندیده باشی

 واسه یه مشتِ دونـه، اهلـی آدما شـی

 تو سایه ها بمونی، درگیر سایه ها شی

 مفهومِ زندگی رو از یاد برده باشی

 دلت بخواد دوباره از تهِ دل بخونی

از ترسِ ریزش اشک غمگین و بی صدا شی