ehda.ir
تو این قسمتش مطالب کوتاه، علمی و جالبی در رابطه با مغز و مرگ مغزی و اهدای عضو و ... نوشته.
پیشنهاد میکنم بخونید.
یه ایمیل زدم بهشون که کارت اهدای عضوم گم شده چیکار کنم!!
چی شد که من گذرم به اهدا افتاد:
واقعیتش، من همیشه از خدا یه مرگ آروم رو طلب میکنم،
تو آرزوی مرگم هم همیشه از خدا خواستم که طوری بمیرم که بشه از اعضام استفاده کنند. (زنده مون که بکاری نیومد، بذار از مرده مون حداقل یه ثوابی ببریم!!!)
هر چند اونایی که دچار مرگ مغزی میشن، مسلما بر اثر یک حادثه و یا یک بیماری به این وضعیت دچار میشن و اطرافیانشون واااقعا شرایط سختی رو میگذرونند تو اون لحظات و چقدر روح یک آدم باید بزرگ باشه که وقتی داره عزیز خودش رو از دست میده، به فکر زنده موندن عزیزای دیگرانه... خیلی خیلی بزرگواری میخواد چنین حرکتی.
من خیلی این سایت رو میخونم و با دیدن بعضی از عکسها نمیتونم جلوی اشکم رو بگیرم، مثل پریای 2 سال و نیمه که سر سفره لقمه میپره تو گلوش و بعدش تشنج و بعدش کما و بعدش ....
یه خونواده ای که دو عزیز رو به فاصله کمتر از 40 روز از دست میدن و اعضاشون رو اهدا میکنند...
یه پدر و مادری که قلب کودک یکسال و نیمه ش رو میبخشه...
.....
نمیدونم اگر جای این خونواده ها باشم ایا چنین کاری رو میکنم یا نه! حتی تصورش هم برای من سخت و غیر قابل باوره!
ولی همیشه دوست دارم خودم اینطوری بمیرم، چیزی که عمیقا از خدا خواستم همین بوده، امیدوارم چنین مرگی نصیبم بشه و امیدوارم خونوادم اون موقع ضایع بازی درنیارن!!! :)
علی الحساب فرم سفیر اهدا رو پر کردم. تا ببینم روزی به جمع این اهداکنندگان میپیوندم یا خیر!!!
- ۹۲/۰۵/۱۴