980- روزی که نباشی ..

یکی از ولگردی های من تو فضای مجازی سر زرن به آپهای اینستاست! و خوندن پستهای صفحات این و اون.... 

داشتم همینطور عکسها رو میدیدم یه عکسی توجه منو جلب کرد، چهره یه خانم جوان و نیمه ای از یه آقا که پشت سرش بود و دراز کشیده بودند و عکس هم سلفی بود خوب که دقت کردم متوجه شدم همینجور که تو بغل هم دراز کشیدند از خودشون سلفی گرفته بودند.. عکس قشنگی بود .. 

رفتم کپشنش رو خوندم که خیلی ساده از روزی نوشته بود که ساعت راس 6 زنگ میخوره و باید بیدار بشن برن سر کار ولی خانم دلش نمیخواسته بره دوست داشته همونجور بغل همسرش باشه ولی بیخیال میشه و پا میشه بره دست و رو بشوره که یهو همسر جانش دستشو میکشه و میگه امروز بیا دیرتر بریم و اون هم از خدا خواسته میپره تو بغلش و همینجور خوابشون میبره تا ساعت 9!!! خیلی قشنگ و احساسی نوشته بود توصیف همون چند دقیقه ای که بینشون گذشت..

رفتم تو پیجش و بقیه عکسهاشو ببینم همه عکسهای دو نفری خیلی خیلی زیبا و عاشقانه. با خودم گفتم ما هم چقدر از این عکسهای لوس بازی داریم خوبه منم بذارمشون تو اینستا 😜😜😍😍 همینطور که عکسها رو میدیدم یهو وسط پیج یه اعلامیه به چشم خورد، اعلامیه فوت همسرش! وای خدای من همسرش فوت کرده بود؟!!!😕😕

رفتم کپشنها رو خوندم بعد از اون اعلامیه دیگه خبری از پستهای احساسی نبود.. هر چه بود دلتنگی و دلتنگی و دلتنگی .. 

وای خدا چقدر سخت ... 

دو نفر اینطور دلشون برای هم بتپه .. یهو یکیشون رو جدا کنی ببری .. تکلیف اون یکی چی میشه 😕😕

دیشب تا ساعت 4 بیدار بودم درس میخوندم.. وقتی اومدم بخوابم، همیتطور زل زل همسر رو نگاه میکردم...اگر روزی برسه که من باشم و تو نباشی، من چیکار کنم 😕😕

اینطوری بود که من از ترس محکم چسبیدم بهش جوری که از خواب بیدار شد و با یه صدای غرغری گفت بیدااااری هنووووز؟ گفتم عاره عاره .. بخواب بخواب 😆😆