بالاخره انتظارها به سر رسید و من دفـــــــــــاع کردم!!
این چند روز وااااقعا به من سخت گذشت، فکر نمیکردم دفاع این همه دردسر داشته باشه، دردسرای ادیت پایان نامه و پاور پوینت و پیش دفاع و پس دفاع و داور و هماهنگی وقت و .... به یه کنار،
این کاغذبازی های اداریش و امضا جمع کردن و فکس و ایمیل و .... به یه کنار دیگه
جمع و جور کردن حواشی دفاع مثل هماهنگی با دوستان و پذیرایی و ایناش هم به اون کنار!!
دیگه کناری مونده!؟
آخیشششش
الان احساس بیخودی بودن میکنم! چون پایان نامم تموم شد و این به معنای فارغ التحصیل بودن و رفتن از دانشگاه و ایناست، ولی به خودم قول دادم که همیشه دااانشجو باقی بمونم!
در پایان،
از همه ی دوستای گلم تشکر میکنم، از همه ی اونایی که تو این مدت با من بودند و بد اخلاقی های من رو به خاطر سختی کارم تحمل کردند،
دوستانی که از اوول اوول کار با من بودند و تا اخرین لحظه هم باهام بودند...
واقعا این روزا به بودنتون احتیاج داشتم، ممنون که تنهام نگذاشتید...
منظورم از دوستان خوبم، اینان:
حمیده عزیزم، عطیه جون، نوشینم (نوشین اول یه چیز دیگه نوشته بودم این عطیه حسود نذاشت!!)، و مصوم که حرفی ندارم بزنم فقط میگم وااااقعا متشکرم. مخصوصا عطی که امروز کله سحر پا شد از اون سر تهران به خاطر من اومد دانشگاه! با وضعیت بد جسمی که براش پیش اومده بود!!
فاطمه ی عزیز که مدااام با تماساش پیگیر کارای من بود و امروز با حضورش واقعا به من دلگرمی داد.
شبنم که درسته این مدت اصلا نبود ولی امروز خیلی کمکم کرد، مرسی شبنم جان.
و همچنین الهام، مژگان و متین.
خدایا به خاطر این همه خوبی که به من دادی متشکرم.
از دوستانی که دوست داشتند تو این جلسه باشند ولی من از بس سرم شلوغ فرصت نکردم بهشون خبر بدم عذرخواهی میکنم (تاکید بیشتر برفاطمه از خوزستان که خواست بهش خبر بدم ولی اینقدر یهویی شد و همه چی بهم ریخته بود که فرصت نکردم، ولی یادت بودما فاطمه!! 
)
پ.ن. این آخرین پست من در این وبلاگ هست.
